Праект не мае забаўляльных мэтаў, і яго важнасць не залежыць ад колькасці гісторый. Нават дзеля таго, каб прагучаў усяго адзін голас, яго варта было зрабіць.
Кожная з гісторый так ці іначай кранае тэму камін-аўта, дакументуе розны досвед самавызначэння, адчування нябачнасцi, “неўпісанасцi”, непрыняцця сябе самім сабою ці іншымі праз тое, кім ты ёсць.
Мы не даем ніякіх ацэнак і не робім высноваў пра не/абавязковасць камін-аўта. Усе гісторыі розныя: хтосьці расказвае пра тое, як зрабіў камін-аўт перад блізкімі, і пра важнасць заставацца адкрытым, хтосьці – пра тое, чаму выбірае не адкрывацца перад асяроддзем, хтосьці разважае пра сам феномен камін-аўта ў нашым грамадстве.
Важна разумець, што гаворка не ідзе выключна пра “гомасэксуальныя” камін-аўты, і сам фотапраект – большы, чым для і пра ЛГБТК-кам’юніці. З дапамогай праекта мы спрабуем распачаць дыялог, які мог бы дапамагчы пераадолець мяжу паміж “мы” і “яны”.
Спадзяемся, што для кожнага, хто хоць аднойчы быў праігнараваны, прыніжаны або ведае, як гэта – калі табе адмаўляюць у праве быць тым, кім ты ёсць, гэты фотапраект стане натхняльным.
Над праектам працавалі:
Аўтары ідэі — Коля Анціпаў, Наста Манцэвіч
Фотаздымкі — Ева Фальтэр
Тэксты — Наста Манцэвіч, Мілана Лявіцкая
Ілюстрацыі — Валерыя Дубіцкая
Каардынатарка выставы — Дар’я Рамановіч
Мэнэджэрка — Віка Біран
А таксама:
Канстанцін Старадубец, Кацярына Маціеўская, Міла Навакоўская, Святлана Гатальская, Андрэй Завалей, Аня Чаркас.
