Прапануем вашай увазе вершы Эмі Лоўэл.
Юля Цімафеева: «Вершы Эмі Лоўэл я знайшла ў інтэрнэце, калі рада часопіса «ПрайдзіСвет», куды я ўваходжу, займалася падрыхтоўкай так званага «жаночага нумару». Знайшла і сама захацела яе перакласці. Я раней не чытала жаночых любоўных вершаў, напісаных паэткамі ХІХ стагоддзя. Гэта было досыць незвычайна, тонка і прыгожа.
«Лоўэл звяртаецца да сваёй каханай з такой пяшчотай і адначасова ўсведамленнем роўнасці і лучнасці, якіх практычна не сустрэнеш у «мужчынскай» паэзіі таго часу»
Мне падабаецца яе перакладаць, быццам летнім надвячоркам перабіраць свежыя яркія кветкі (што так любіць апісваць паэтка), адбіраць найлепшыя і, сплёўшы іх у вянок, упрыгожваць імі не сябе, а гераіню яе вершаў. Уразілі мяне таксама і некаторыя факты біяграфіі Эмі Лоўэл: яе прага ведаў, нягледзячы на адсутнасць вышэйшай адукацыі для амерыканскіх жанчын таго часу, і яе смеласць кінуць выклік кансерватыўнаму грамадскаму густу тых часоў і жыць па сваіх правілах».
Калі ласка, гартайце вершы мышкай
Вершы «Дзесяцігоддзе», «Таксі» і «Адсутнасць» былі надрукаваныя ў часопісе «ПрайдзіСвет» (№5-6)
Эмі Лоўэл \ Amy Lowell
1874 – 1925
Амерыканская паэтка, літаратурны крытык, выдавец. Нарадзілася ў вядомай і заможнай сям’і. У сувязі з тым, што ў сям’і Лоўэлаў мець універсітэцкую адукацыю было непрымальным для жанчын, з 17-гадовага ўзросту актыўна занялася самаадукацыяй.
Пасля смерці бацькоў Эмі Лоўэл набыла радавы маёнтак і пасялілася там. Цягам гэтага часу Эмі захапялася пісьменствам, вельмі цікавілася тэатрам, наведвала п’есы з удзелам актрысы Элеаноры Дзьюс (Eleonora Duse). Пабачыўшы актрысу ў новым спектаклі, Эмі вярнулася дахаты і напісала белы верш-прысвячэнне актрысе. Пазней Лоўэл прызнавалася: «Я знайшла сапраўднае прызначэнне». Ім стала паэзія.
У 1904 годзе пабачыў свет яе першы зборнік «Палац з каляровага шкла» (A Dome of Many-Coloured Glass). Праз восем год Эмі Лоўэл пазнаёмілася з яшчэ адной актрысай – Адай Дуаер Расэл (Ada Dwyer Russell), што была на 11 гадоў старэйшай за паэтку. З 1914 года і да самай смерці Лоўэл яны жылі разам у так званым «бостанскім шлюбе». Эмі Лоўэл напісала мноства вершаў, прысвечаных Адзе.
Маючы даволі мажны целасклад, апраналася яна па-мужчынску: у строгія гарнітуры і мужчынскія кашулі, насіла пенснэ і прычоску ў стылі пампадур, трымала аўчарак. Яна завешвала люстэркі і спыняла гадзіннікі. І – мабыць, самае абуральнае ў вачах публікі – яна паліла сігары.
Біяграфію цалкам чытайце на сайце часопіса перакладной літаратуры ПрайдзіСвет.
Пераклад з ангельскай — Юля Цімафеева. Ілюстрацыі да вершаў — Святлана Гатальская.
